پـــای درس عـــاشـــورا

 قسمت چهارم

کسانى که گفته ‏اند «هدف،حکومت بود»، یا «هدف،شهادت بود»، میان هدف و نتیجه، خَلط کرده اند. نخیر؛ هدف، اینها نبود. امام حسین علیه السّلام، هدف دیگرى داشت؛ منتها رسیدن به آن هدف دیگر، حرکتى را مى‏ طلبید که این حرکت، یکى از دو نتیجه را داشت: «حکومت» یا «شهادت». البته حضرت براى هر دو هم آمادگى داشت. هم مقدّمات حکومت را آماده کرد و مى ‏کرد؛ هم مقدّمات شهادت را آماده کرد و مى‏ کرد. هم براى این توطین نفس مى‏ کرد، هم براى آن. هرکدام هم مى ‏شد، درست بود و ایرادى نداشت؛ اما هیچ‏کدام هدف نبود،بلکه دو نتیجه بود. هدف، چیز دیگرى است.

هدف چیست؟ اوّل آن هدف را به طور خلاصه در یک جمله عرض مى‏ کنم؛ بعد مقدارى توضیح مى ‏دهم.

اگر بخواهیم هدف امام حسین علیه ‏السّلام را بیان کنیم، باید این‏طور بگوییم که هدف آن بزرگوار عبارت بود از انجام دادن یک واجب عظیم از واجبات دین که آن واجب عظیم را هیچ‏کس قبل از امام حسین - حتّى خود پیغمبر - انجام نداده بود. نه پیغمبر این واجب را انجام داده بود، نه امیرالمؤمنین، نه امام حسن مجتبى علیهم السلام.

واجبى بود که در بناى کلّى نظام فکرى و ارزشى و عملى اسلام، جاى مهمّى دارد. با وجود این‏که این واجب، خیلى مهم و بسیار اساسى است، تا زمان امام حسین، به این واجب عمل نشده بود - عرض مى‏ کنم که چرا عمل نشده بود - امام حسین باید این واجب را عمل مى ‏کرد تا درسى براى همه تاریخ باشد. مثل این‏که پیغمبر حکومت تشکیل داد؛ تشکیل حکومت درسى براى همه تاریخ اسلام شد و فقط حکمش را نیاورد. یا پیغمبر، جهاد فى ‏سبیل ‏اللَّه کرد و این درسى براى همه تاریخ مسلمین و تاریخ بشر - تا ابد - شد. این واجب هم باید به وسیله امام حسین علیه ‏السّلام انجام مى ‏گرفت تا درسى عملى براى مسلمانان و براى طول تاریخ باشد.

حالا چرا امام حسین این کار را بکند؟ چون زمینه انجام این واجب، در زمان امام حسین پیش آمد. اگر این زمینه در زمان امام حسین پیش نمى‏ آمد؛ مثلاً در زمان امام على ‏النقّى علیه ‏السّلام پیش مى‏ آمد، همین کار را امام على ‏النّقى مى‏ کرد و حادثه عظیم و ذبح عظیم تاریخ اسلام، امام على النقى علیه ‏الصّلاةوالسّلام مى ‏شد. اگر در زمان امام حسن مجتبى یا در زمان امام صادق علیهما السّلام هم پیش مى ‏آمد، آن بزرگواران عمل مى ‏کردند. در زمان قبل از امام حسین، پیش نیامد؛ بعد از امام حسین هم در تمام طول حضور ائمه تا دوران غیبت، پیش نیامد!

پس هدف، عبارت شد از انجام این واجب، که حالا شرح مى ‏دهم این واجب چیست. آن وقت به‏ طور طبیعى انجام این واجب، به یکى از دو نتیجه مى ‏رسد: یا نتیجه‏ اش این است که به قدرت و حکومت مى ‏رسد؛ اهلاً و سهلاً، امام حسین حاضر بود. اگر حضرت به قدرت هم مى ‏رسید، قدرت را محکم مى ‏گرفت و جامعه را مثل زمان پیغمبر و امیرالمؤمنین اداره مى ‏کرد. یک وقت هم انجام این واجب، به حکومت نمى ‏رسد، به شهادت مى ‏رسد. براى آن هم امام حسین حاضر بود.

خداوند امام حسین، و دیگر ائمه بزرگوار را طورى آفریده بود که بتوانند بار سنگینِ آن چنان شهادتى را هم که براى این امر پیش مى ‏آمد، تحمّل کنند، و تحمّل هم کردند. البته داستان مصائب کربلا، داستان عظیم دیگرى است.

این الطالب بدم المقتول بکربلا ؟!

خدایا در ظهور منتقم خون حسین سلام الله علیهما تعجیل فرما

 گروه اینترنتی انتظار یار